واردات گوشت طیور و تخم‌مرغ ایران به کویت از سر گرفته شد: گشایش اقتصادی جدید

به گزارش کلینی نیوز ،تصمیم لغو ممنوعیت واردات گوشت طیور و تخم‌مرغ ایران به کویت که به دلیل پایان یافتن شیوع آنفولانزای فوق حاد پرندگان در ایران اتخاذ شده، می‌تواند فرصت‌های صادراتی جدید و قابل توجهی را برای تولیدکنندگان پروتئین ایران در منطقه خلیج فارس فراهم کند.

به گزارش الجریده، این گشایش در حالی صورت می‌گیرد که کویت واردات همین محصولات را از برخی کشورها از جمله برزیل و جمهوری چک ممنوع کرده است.

وزارت بازرگانی کویت طی دستورالعمل‌های جدیدی، ممنوعیت واردات انواع گوشت طیور (تازه، سرد، منجمد و فرآوری‌شده) و تخم‌مرغ خوراکی از ایران را لغو کرد.

این اقدام پس از ارزیابی‌های فنی و تایید پایان شیوع بیماری آنفولانزای فوق حاد پرندگان در ایران صورت گرفته است. پیش‌تر، نام ایران در کنار برخی ایالت‌های آمریکا در فهرست ممنوعیت واردات این محصولات قرار داشت.

این لغو ممنوعیت واردات گوشت طیور و تخم‌مرغ ایران به کویت ، خبری بسیار مثبت برای بخش کشاورزی و صادرات ایران محسوب می‌شود.

با توجه به نیازهای بازار کویت به محصولات پروتئینی و نزدیکی جغرافیایی، این تصمیم می‌تواند به افزایش قابل توجه حجم صادرات غیرنفتی ایران و بهبود تراز تجاری کشور در منطقه کمک کند.

این فرصت به تولیدکنندگان ایرانی اجازه می‌دهد تا با دسترسی مجدد به یکی از بازارهای پرمصرف منطقه، ظرفیت‌های تولید خود را به کار گیرند و به ارزآوری بپردازند.

در همین راستا، وزارت بازرگانی کویت همزمان تصمیمات دیگری را نیز صادر کرده است؛ این وزارتخانه واردات گوشت طیور از برخی ایالت‌های دیگر آمریکا، برزیل و جمهوری چک را به دلیل شیوع مجدد آنفولانزای فوق حاد پرندگان در این مناطق، ممنوع اعلام کرده است.

این تغییر در سیاست‌های وارداتی کویت، نشان‌دهنده پویایی و حساسیت بازارهای منطقه‌ای به مسائل بهداشتی و دامپزشکی است. این شرایط، مزیت رقابتی بیشتری را برای ایران در تامین این محصولات فراهم می‌آورد.

کارشناسان اقتصادی منطقه پیش‌بینی می‌کنند که این گشایش می‌تواند به تعمیق روابط تجاری میان ایران و کویت منجر شود و فرصت‌های تازه‌ای برای همکاری‌های اقتصادی فراتر از این بخش را نیز ایجاد کند.

این حرکت کویت، پیامی مثبت به سایر کشورهای منطقه نیز تلقی می‌شود که می‌تواند مسیر را برای گسترش صادرات محصولات کشاورزی و غذایی ایران به حوزه‌های دیگر فراهم سازد.

آیا ایران قادر خواهد بود از این فرصت طلایی برای تقویت جایگاه خود در بازارهای منطقه‌ای به بهترین نحو بهره‌برداری کند؟